چه خوش گفت ...
گفت : پیلی را آوردند بر سر چشمه ای که آب خورد ، خود را در آب می دید و می رمید . او می پنداشت که از دیگری می رمد . نمی دانست که از خود می رمد.
همه اخلاق بد - از ظلم و کین و حسد و حرص و بیرحمی و کبر - چون در توست ، نمی رنجی ، چون آن را در دیگری می بینی ، می رمی و می رنجی .
از مقالات مولانا
<< صفحه اصلي