یادبود...

بیاد شاملو که اگر سنگ مزارش را شکستند ، سروده هایش همواره بیادماندنی و جاویدان است.

لوح گور

نه در رفتن حرکت بود

نه در ماندن سکونی.

شاخه ها را از ریشه جدائی نبود

و باد سخن چین

با برگها رازی چنان نگفت

که بشاید.

دوشیزه ی عشق من مادری بیگانه است

و ستاره ی پر شتاب

در گذرگاهی مایوس بر مداری جاودانه میگردد.

۱۳۳۸احمد شاملو