انتقاد...

انتقاد پذیر نیستیم بابا جان !!!
اصلا دوست نداریم انتقاد بپذیریم , ولی تا دلمون بخواد اهل شنیدن تعارف و اینحرفا هستیم . فکر میکنم این از نظر روانی برمیگرده به بچه گیهامون !
بچه که بودیم مثلا وقتی میرفتیم خونه خاله جون حتی اگر غذا اینقدر بدمزه بود که نمیتونستی قورتش بدی باید میخوردیش تا یه وقت خاله جون ناراحت نشه که چرا غذاشو نخوردی ! بعدشم مجبورت میکردن هزار باز از خاله جون تشکر کنی و دستت درد نکنه بگی ! که چی ؟ که خاله جون خدای نکرده ناراحت نشه . فکر میکنم همه تجربه کردیم . خاله جون هم اگر بهش میگفتی ببخشید غذاتون شوره یا بدمزه ست من نمیتونم بخورم ! لابد لب ور میچید و ترش میکرد و اصلا دیگه رابطه اش رو قطع میکرد و بعدشم این داستان تو فامیل میپیچید و شاید که خانواده یجورایی بهم میریخت !!!
اینه که شاید از کوچیکی یاد گرفتیم بجای انتقاد فقط تعریف و تمجید الکی بکنیم و متاسفانه تو جامعه ما انتقاد هم خودش و هم واژه اش خیلی خیلی منفی و ناراحت کننده ست .
بنظر من انتقاد دو نوع داره انتقاد مثبت و منفی . انتقاد مثبت خیلی میتونه سازنده باشه . مثلا منتقدین معروفی در آلمان هستند که در رشته های مختلف کار میکنن در تاتر یا سینما یا فیلم یا خیلی چیزهای دیگه ...وقتی این منتقدها چیزی در مورد یک پدیده جدید مینویسند حالا اگر منفی یا مثبت باشه فرقی نداره , فقط داستان رو میندازن سر زبونها و بخاطر اسم معروف خودشون اون رو هم معروف میکنن . اینجا طنزپردازهای معروف با تکه های انتقادی خودشون رئیس جمهور و افراد دولت و هنرپیشه های معروف رو مسخره میکن .
میدونم که ایران اینجوری نیست و از این آزادیها نداره ...ولی همین باعث شده که به اینجا برسیم , همینکه هر دولتی اومده کوبیده تو سر منتقدینش و فقط تعریف و تمجید رو پاس داشته . کسانی هم که توی چنین سیستمی بزرگ میشن خود بخود به این جور چیزا عادت میکنن و حرف حقیقت زدن براشون زجر آور میشه . چقدر سخته وقتی مجبوری به یک دوست یا آشنا بگی که باهاش موافق نیستی و از این نترسی که ممکنه باهاش دعوات بشه . البته مطمئنم , کسانی هستند که براشون انتقاد کردن آسونه و براحتی انجامش میدن ولی اینجور آدمها اکثرا مورد علاقه اطرافیانشون نیستند و خلاصه مهر بد چشم و رویی و پر رویی و خلاصه چیزهای دیگه به سینه شون میخوره .
انتقاد پذیر نیستیم بخدا ! تا زمانی هم که انتقاد رو با روی باز نپذیریم همینی هستیم که هستیم ... اندر خم یک کوچه ...
تروخدا بیاین اینقدر از هم بیخودی تعریف نکنیم ...سعی کنیم به هم حقیقت رو بگیم ...هر روز کمی اینرو تمرین کنیم ... تو خلوت خودمون , ببینیم چطور میشه به اطرافیانمون عیب و ایرادهاشون رو بگیم یا بهشون راحت بگیم که از چی خوشمون میاد و از چی نه !

لینک عکس در اینجا متاسفانه نمیدونم این عکس رو چه کسی طرح کرده .